De laatste jaren heeft men het systeem om nieuwe theeplanten uit zaden te verkrijgen vrijwel geheel verlaten en geeft men er de voorkeur aan gezonde en goede kwaliteit thee leverende struiken te stekken. In een zogenaamde "nursery" laat men deze stekken wortel schieten. Na een jaar worden de jonge planten op de plantages uitgezet, en na drie jaar zijn de planten zo groot dat er regelmatig kan worden geplukt.
De kwaliteit van het theeblad, en uiteindelijk de thee, wordt bepaald door de hoogte, waarop de plantage gelegen is, en door het klimaat, dat tropisch of sub-tropisch kan zijn.
Daar de thee in de meeste tegenwoordige produktielanden vrijwel het gehele jaar door geplukt wordt, is de kwaliteit nooit geheel constant, aangezien deze in een periode van droogte (droge moesson) ten gevolge van een langzamere groei beter is dan in een seizoen met veel regen (natte moesson).
Bij de pluk oogst men alleen de jonge loten, waarbij - afhankelijk van het aantal blaadjes, dat men tegelijkertijd plukt - onderscheid maakt tussen fijn-, medium- en grofpluk. De geplukte thee wordt in grote manden bijeengebracht om vervolgens afgevoerd te worden naar een bij de plantage behorende theefabriek, waar de thee nog een aantal bewerkingen ondergaat.
Bij de orthodoxe methode laat men de bladeren gedurende twaalf tot achttien uur in dunne lagen uitgespreid liggen, waarbij een belangrijk deel van het aanwezige vocht verdampt. Na dit zogenaamde verflensen wordt de thee "gerold"; de bladeren worden gedurende een half uur tussen twee horizontaal draaiende vlakken gewreven en samengerold. Tijdens deze bewerking komen sappen vrij, die - nadat men ze onder invloed van zuurstof op elkaar heeft laten inwerken - aan de thee zijn specifieke eigenschappen geven. Wanneer dit "fermentatie-proces" beëindigd is, laat men de nog vochtige thee met behulp van een droogmachine drogen bij een temperatuur van 80 tot 90 graden Celsius en verkrijgt men na een tijdsverloop van ruim een half uur zwarte thee.
De theebladeren zijn hetzelfde maar Groene thee wordt vervaardigd door na het verflensen hete stoom over de bladeren te leiden en het fermenteren achterwege te laten. De verschillen tussen deze beide hoofdsoorten worden dus uitsluitend bepaald door de wijze, waarop de bladeren na de pluk behandeld worden.